Çal

~ Tür (halk ağzı) Taşlık yer, çıplak tepe. ~ Tür isimlere önden eklenip, onun daima hareket edip oynamakta olduguna isaret ve delâlet eder. ====Örnekler====: çal-at : Durdugu yerde de hareket eden at. ~ Esk Alaca ~ Esk Kır ~  yaşlı ~ Çağ Kır, boz, aklı, beyazlı, kart ve ihtiyare itlak ederler ~ Çağ maş ve pirinc

Tarihte En Eski Kaynak

Türk Dil Kurumu, TDK (1940 - ~)

Önemli Not: Bu kaynak kayıtlara geçmiş ve bu kelimenin kullanıldığı yazılı ilk kaynaktır. Kullanımı daha öncesinde sözlü olarak veya günlük hayatta yaygın olabilir.

Kelime Kökeni

Türkçe sözcük, Ad halinde (halk ağzı) Taşlık yer, çıplak tepe. anlamına gelir. Türkçe dilinden alınan çal kelimesi isimlere önden eklenip, onun daima hareket edip oynamakta olduguna isaret ve delâlet eder. ====Örnekler====: çal-at : Durdugu yerde de hareket eden at. anlamındadır. Eski Türkçe sözcük, Ad halinde Alaca anlamına gelir. Eski Türkçe dilinden alınan çal kelimesi Kır anlamındadır. sözcük, Ön ad halinde yaşlı anlamına gelir. Çağatayca sözcük, Ad halinde Kır, boz, aklı, beyazlı, kart ve ihtiyare itlak ederler anlamına gelir. Çağatayca dilinden alınan çal kelimesi maş ve pirinc anlamındadır.

Benzer Kelimeler

• çalmak
• çalak
• çalım
• çalışmak
• çalpara
• paçal
• zerdeçal
• çalgı
• çalı
• çalık
• çalıştay
• çalkamak

Etiketler: Alıntı, Türkçe, Eski Türkçe, Çağatayca kategori veya etiketlerine bağlıdır. Çal ne demek?