Çalık
< Tü çal- çarpmak, bıçak vurmak, alacalı hale getirmek, hızlı gitmek +Ik → çal-
Tarihte En Eski Kaynak
"delişmen, hızlı hareket eden" [ Câmi-ül Fürs (1501) ]
"çarpık, kesik, yaralı" [ Zati, Divan (1600 yılından önce) ]
"yüzünde çıban izi olan" [ Meninski, Thesaurus (1680) ]
Önemli Not: Bu kaynak kayıtlara geçmiş ve bu kelimenin kullanıldığı yazılı ilk kaynaktır. Kullanımı daha öncesinde sözlü olarak veya günlük hayatta yaygın olabilir.
Kelime Kökeni
Türkçe çal- "çarpmak, bıçak vurmak, alacalı hale getirmek, hızlı gitmek" fiilinden +Ik sonekiyle türetilmiştir. Daha fazla bilgi için çal- maddesine bakınız.
Ek Bilgi
Karş. Türkiye Türkçesinde Çağatayca çalağan (aynı anlamda) Ayrıca çalı çırpı, çelik2 (kesik dal parçası).Etiketler: Türeme, her çeşit Türkçe kategori veya etiketlerine bağlıdır. Çalık ne demek?
