Yavuz
< ETü yabız < ETü yabrı- zayıf veya kötü olmak, kötüleşmek +Iz2
Tarihte En Eski Kaynak
yabız "kötü" [ Orhun Yazıtları (735) : içre aşsız taşra tonsuz yabız yablak bodında üze olurtım [içte aşsız dışta donsuz yavuz yavlak budun üzere hüküm sürdüm] ]
yavız "aynı anlamda" [ Divan-i Lugat-it Türk (1070) ]
yavuz "haşin, yaramaz" [ Ahmet Vefik Paşa, Lugat-ı Osmani (1876) ]
Önemli Not: Bu kaynak kayıtlara geçmiş ve bu kelimenin kullanıldığı yazılı ilk kaynaktır. Kullanımı daha öncesinde sözlü olarak veya günlük hayatta yaygın olabilir.
Kelime Kökeni
Eski Türkçe yabız sözcüğünden türetilmiştir. Eski Türkçe sözcük Eski Türkçe yabrı- "zayıf veya kötü olmak, kötüleşmek" fiilinden +Iz2 sonekiyle türetilmiştir.
Ek Bilgi
Karş. Eski Türkçe yavlak (kötü, gaddar), yaman << *yawηan (kötülük eden), yanç << *yawınç (günah, suç), yaral- << *yawral- (hata etmek), yarınçık << *yawrınçık (kötü), yaş << *yawış (zarar, ziyan), yaz- << *yawız- (hata etmek), yazuk << *yawzık (günah).Etiketler: Türeme, Eski Türkçe kategori veya etiketlerine bağlıdır. Yavuz ne demek?