Yavuklu

< ETü yaguk 1. yakın, 2. akraba, komşu, nişanlı +lIg ☼ ● Or < ETü yagu- yakın olmak, yaklaşmak +Ik → yakın

Tarihte En Eski Kaynak

yavukluk "nişanlı" [ Mukaddimetü'l-Edeb (1300 yılından önce) : yavuḳluḳ ḳılıştılar [nişanlandılar] ]

Önemli Not: Bu kaynak kayıtlara geçmiş ve bu kelimenin kullanıldığı yazılı ilk kaynaktır. Kullanımı daha öncesinde sözlü olarak veya günlük hayatta yaygın olabilir.

Kelime Kökeni

Eski Türkçe yaguk "1. yakın, 2. akraba, komşu, nişanlı" sözcüğünden +lIg sonekiyle türetilmiştir. Eski Türkçe sözcük Eski Türkçe yagu- "yakın olmak, yaklaşmak" fiilinden +Ik sonekiyle türetilmiştir. Daha fazla bilgi için yakın maddesine bakınız.

Etiketler: Türeme, Eski Türkçe, İlk kullanım kategori veya etiketlerine bağlıdır. Yavuklu ne demek?