Yavru
< ETü yavrı- zayıflamak, güçten düşmek +Ig ☼ ● Uy < ATü *yav- küçük veya zayıf olmak, kötüleşmek +rI- → yavuz
Tarihte En Eski Kaynak
yavrı "kuş veya balığın küçüğü" [ Tuhfetu'z Zekiyye fi'l-Lugati't-Türkiyye (1425) ]
yavrı/yavruk "hayvanların küçüğü" [ Pavet de Courteille, Dictionnaire Turc Oriental (1500 yılından önce) ]
Önemli Not: Bu kaynak kayıtlara geçmiş ve bu kelimenin kullanıldığı yazılı ilk kaynaktır. Kullanımı daha öncesinde sözlü olarak veya günlük hayatta yaygın olabilir.
Kelime Kökeni
Eski Türkçe yavrı- "zayıflamak, güçten düşmek" fiilinden +Ig sonekiyle türetilmiştir. Eski Türkçe fiil Ana Türkçe yazılı örneği bulunmayan *yav- "küçük veya zayıf olmak, kötüleşmek" fiilinden +rI- sonekiyle türetilmiştir. Daha fazla bilgi için yavuz maddesine bakınız.
Ek Bilgi
Eski Türkçe yavız (kötü) ve yavrı-mak biçimleri eşkökenli olmalıdır.Etiketler: Türeme, Eski Türkçe, İlk kullanım, Ana Türkçe veya Proto-Türkçe kategori veya etiketlerine bağlıdır. Yavru ne demek?
