Yarın

< ETü yarı-/yaru- ışımak, aydınlanmak +In ☼ ● Uy, Kaş << ATü yārı- → yan-

Tarihte En Eski Kaynak

yarun "sabah" [ Irk Bitig (900 yılından önce) : yarın kéçe altun örgin üzä olurupan [gündüz gece altın taht üzerine oturarak] ]
yaruk "ışık" [ Uygurca İyi ve Kötü Prens Öyküsü (1000 yılından önce) : kün teŋri yaruk közini kelse [Gün tanrı ışık gözünü gösterse] ]
yarun "sabah" [ Divan-i Lugat-it Türk (1070) ]
yarın "bugünden sonraki gün" [ Dede Korkut Kitabı (1400 yılından önce) : Yarınki gün zaman dönüp ben ölüp sen kalıcak ]

Önemli Not: Bu kaynak kayıtlara geçmiş ve bu kelimenin kullanıldığı yazılı ilk kaynaktır. Kullanımı daha öncesinde sözlü olarak veya günlük hayatta yaygın olabilir.

Kelime Kökeni

Eski Türkçe yarı- veya yaru- "ışımak, aydınlanmak" fiilinden +In sonekiyle türetilmiştir. Eski Türkçe fiil Ana Türkçe yārı- fiilinden evrilmiştir. Daha fazla bilgi için yan- maddesine bakınız.

Ek Bilgi

Etiketler: Türeme, Eski Türkçe, İlk kullanım, Ses evrimi, Ana Türkçe veya Proto-Türkçe kategori veya etiketlerine bağlıdır. Yarın ne demek?