Çıngırak
< ETü çıŋra-/çıŋırda- +Ik < onom çıngır çınlama sesi +A- → çın
Tarihte En Eski Kaynak
çıŋratğu "küçük çan, zil" [ Uygurca İyi ve Kötü Prens Öyküsü (1000 yılından önce) : sögüt üze birer çıŋratğu asın [ağacın üstüne birer çıngırak asın] ]
çıngrak "aynı anlamda" [ Filippo Argenti, Regola del Parlare Turco (1533) ]
Önemli Not: Bu kaynak kayıtlara geçmiş ve bu kelimenin kullanıldığı yazılı ilk kaynaktır. Kullanımı daha öncesinde sözlü olarak veya günlük hayatta yaygın olabilir.
Kelime Kökeni
Eski Türkçe çıŋra- veya çıŋırda- fiilinden +Ik sonekiyle türetilmiştir. Eski Türkçe fiil çıngır "çınlama sesi" ses yansımalı sözcüğünden +A- sonekiyle türetilmiştir. Daha fazla bilgi için çın maddesine bakınız.
Ek Bilgi
Batı Türkçesine özgü sözcük +e ekiyle yapılmış zarf iken erken tarihten itibaren ad anlamı kazanmıştır. Zarf anlamı çepeçevre pekişmeli biçimine aktarılmıştır.Etiketler: Türeme, Eski Türkçe, onomatope - ses yansımalı kelime kategori veya etiketlerine bağlıdır. Çıngırak ne demek?
