Zekâ
~ Ar ḏakāˀ ذكاء [#ḏky msd.] 1. parlama, parıltı, ateşin harlı yanması, 2. keskin koku, 3. (mec.) zihin pırıltısı, keskin kavrama yeteneği < Ar ḏakā ذكا parladı, ateş harlandı
Tarihte En Eski Kaynak
[ Meninski, Thesaurus (1680) ]
Önemli Not: Bu kaynak kayıtlara geçmiş ve bu kelimenin kullanıldığı yazılı ilk kaynaktır. Kullanımı daha öncesinde sözlü olarak veya günlük hayatta yaygın olabilir.
Kelime Kökeni
Arapça ḏky kökünden gelen ḏakāˀ ذكاء "1. parlama, parıltı, ateşin harlı yanması, 2. keskin koku, 3. (mec.) zihin pırıltısı, keskin kavrama yeteneği" sözcüğünden alıntıdır. Arapça sözcük Arapça ḏakā ذكا "parladı, ateş harlandı" fiilinin masdarıdır.
Ek Bilgi
Sözcüğün Kuran"daki özel kullanımı, Aramice/Süryanice #zmr (şarkı veya ilahi söyleme) fiilinden türeyen mazmūr (ilahi, özellikle Davut ilahileri) sözcüğüyle anlam karışımı olduğunu düşündürür. Siegmund Fraenkel, Die Aramäischen Fremdwörter im Arabischen 248, Arthur Jeffery, The Foreign Vocabulary of the Qur"an 147. Karş. mezmur.</bBenzer Kelimeler
Etiketler: Alıntı, Arapça, Arapça masdar, Türeme kategori veya etiketlerine bağlıdır. Zekâ ne demek?