Tükel

< ETü tüke- bitmek, yetmek +Il ☼ IrkB, Kaş → tüken-

Tarihte En Eski Kaynak

tükel "tam, sağ,sağlam" [ Irk Bitig (900 yılından önce) : äsän tükäl bolmış [sağ ve sağlam olmuş] ]
tükel "aynı anlamda" [ Divan-i Lugat-it Türk (1070) ]
tükel "mükemmel" [ Osmanıcadan Türkçeye Cep Kılavuzu (1935) ]

Önemli Not: Bu kaynak kayıtlara geçmiş ve bu kelimenin kullanıldığı yazılı ilk kaynaktır. Kullanımı daha öncesinde sözlü olarak veya günlük hayatta yaygın olabilir.

Kelime Kökeni

Eski Türkçe tüke- "bitmek, yetmek" fiilinden +Il sonekiyle türetilmiştir. (İlk kullanımı: IrkB, Kaş) Daha fazla bilgi için tüken- maddesine bakınız.

Ek Bilgi

Etiketler: Türeme, Eski Türkçe, İlk kullanım kategori veya etiketlerine bağlıdır. Tükel ne demek?