Tapu
< ETü tap- hizmet etmek +Iğ → tap-
Tarihte En Eski Kaynak
tapuğ "hizmet, kulluk" [ Divan-i Lugat-it Türk (1070) : Terken Katun kutıŋa tegür mendin koşuğ/ aygıl siziη tapuğçı ötnür yeŋi tapuğ [ Terken Hatunun huzurunda benden koşu ilet, de ki kulunuz sizden yeni görev diler] ]
tapu/tapuğ "hizmet, vazife, ibadet, arz-ı hürmet" [ Yunus Emre, Bütün Şiirleri (1400 yılından önce) : Gazadan geldi şah tahtın oturdu/ Sipahiler kamu tapuya durdu ]
tapu "hizmet karşılığı özel şahsa tahsis edilen miri arazi ve bunu belgeleyen evrak" [ I. Selim Kanunnamesi (1520) : ol raiyyet tapulu yerde evü bina étse ev yeri tapusun taleb étmeyeler ]
Önemli Not: Bu kaynak kayıtlara geçmiş ve bu kelimenin kullanıldığı yazılı ilk kaynaktır. Kullanımı daha öncesinde sözlü olarak veya günlük hayatta yaygın olabilir.
Kelime Kökeni
Eski Türkçe tap- "hizmet etmek" fiilinden +Iğ sonekiyle türetilmiştir. Daha fazla bilgi için tap- maddesine bakınız.
Ek Bilgi
MÖ 4. yy"a ait Çince bir metinde zikredilmiştir. Kayda geçen en eski Türkçe sözcüklerden biridir. Başka bir dilden alıntı ihtimali güçlüdür; ancak Eski Türkçe teŋ (denklik? ufuk?) bağlantısı da düşünülmeye değer. Karş Arapça ḳadīr (tanrının bir adı) < ḳadr (denklik, değer). || Yeni Türkçe tanrıça, Sırpça králitsa modeline göre üretilmiş bir türevdir. Karş. imparatoriçe,</bçariçe.</bBenzer Kelimeler
Etiketler: Türeme, Eski Türkçe kategori veya etiketlerine bağlıdır. Tapu ne demek?