Manda
~ Fa mānde مانده kalmış, bırakmış < Fa/OFa māndan, mān- ماندن, مان 1. kalmak, 2. benzemek → menent
Tarihte En Eski Kaynak
"su sığırı" [ Ahmet Vefik Paşa, Lugat-ı Osmani (1876) ]
Önemli Not: Bu kaynak kayıtlara geçmiş ve bu kelimenin kullanıldığı yazılı ilk kaynaktır. Kullanımı daha öncesinde sözlü olarak veya günlük hayatta yaygın olabilir.
Kelime Kökeni
Farsça mānde مانده "kalmış, bırakmış" sözcüğünden alıntıdır. Farsça sözcük Farsça ve Orta Farsça (Pehlevice veya Partça) māndan, mān- ماندن, مان "1. kalmak, 2. benzemek" fiilinden türetilmiştir. Daha fazla bilgi için menent maddesine bakınız.
Ek Bilgi
Halk dilindeki komeş/komış (aynı anlamda) sözcüğünün Osmanlıca "kibar" karşılığı olarak ortaya çıkan bir deyim olduğu anlaşılıyor. Komış sözcüğünün komak (bırakmak, kalmak) fiili ile ilişkilendirilmesi keyfidir. Karş. Farsça gōmēş, Ermenice gōmēş > kōméş գօմէշ (su sığırı).Etiketler: Alıntı, Yeni Farsça, Türeme kategori veya etiketlerine bağlıdır. Manda ne demek?
