Kıvrak

< TTü kıvra- kıvırmak, buruşturmak +Ik → kıvır-

Tarihte En Eski Kaynak

kıvrak "ince kadın başörtüsü" [ Câmi-ül Fürs (1501) ]
kıvrak "buruşuk" [ Mütercim Asım, Burhan-ı Katı Tercemesi (1797) ]
kıs kıvrak "sımsıkı" [ Meninski, Thesaurus (1680) ]
kıvrak "bükülüp kıvrılan, nazik, zarif" [ Ahmet Vefik Paşa, Lugat-ı Osmani (1876) ]
kıvrak "çevik adam (halk)" [ Hamit Zübeyr & İshak Refet, Anadilden Derlemeler (1932) ]

Önemli Not: Bu kaynak kayıtlara geçmiş ve bu kelimenin kullanıldığı yazılı ilk kaynaktır. Kullanımı daha öncesinde sözlü olarak veya günlük hayatta yaygın olabilir.

Kelime Kökeni

Türkiye Türkçesinde kıvra- "kıvırmak, buruşturmak" fiilinden +Ik sonekiyle türetilmiştir. Daha fazla bilgi için kıvır- maddesine bakınız.

Ek Bilgi

Etiketler: Türeme, Türkiye Türkçesi kategori veya etiketlerine bağlıdır. Kıvrak ne demek?