Kuyum
< ETü *kuy-/*koy- dökmek +Im
Tarihte En Eski Kaynak
kuyumçı/kuyunçı "altın ziynet eşyası yapan" [ Kitab-ı Mecmu-ı Tercüman-ı Türkî (1343) ]
kuyum "ziynet eşyası" [ TDK, Tarama Sözlüğü (1800 yılından önce) ]
Önemli Not: Bu kaynak kayıtlara geçmiş ve bu kelimenin kullanıldığı yazılı ilk kaynaktır. Kullanımı daha öncesinde sözlü olarak veya günlük hayatta yaygın olabilir.
Kelime Kökeni
Eski Türkçe yazılı örneği bulunmayan *kuy- veya *koy- "dökmek" fiilinden +Im sonekiyle türetilmiştir.
Ek Bilgi
Karş. Eski Türkçe koyar (salya akıtan), koyun- (su dökünmek), kuyma (dökme metalden yapılmış nesne).Benzer Kelimeler
Etiketler: Türeme, Eski Türkçe kategori veya etiketlerine bağlıdır. Kuyum ne demek?
