Kazık

ETü kaz- hayvanı sağlam bir yere bağlamak +gUk ● Uy, Idr  kaz-

Tarihte En Eski Kaynak

kazguk/kazŋuk "direk, kazık" [ Divan-i Lugat-it Türk (1070) ]

Önemli Not: Bu kaynak kayıtlara geçmiş ve bu kelimenin kullanıldığı yazılı ilk kaynaktır. Kullanımı daha öncesinde sözlü olarak veya günlük hayatta yaygın olabilir.

Kelime Kökeni

Eski Türkçe kaz- "hayvanı sağlam bir yere bağlamak" fiilinden +gUk sonekiyle türetilmiştir. Daha fazla bilgi için kaz- maddesine bakınız.

Ek Bilgi

Türkiye Türkçesinde kaz- fiiliyle alakası gösterilemez. Tezcan"a göre ayrı bir kaz- fiili sözkonusudur. Ancak karş. Moğolca gaçugu (kazık, direk) < gaçu- (katılaşmak, direnmek).

Etiketler: Türeme, Eski Türkçe, İlk kullanım kategori veya etiketlerine bağlıdır. Kazık ne demek?