Hak

Ar ḥaḳḳ حقّ [#ḥḳḳ msd.] yasaya, hakikate veya bilgeliğe uygun olma; doğruluk, hakikat, yasallık (İbr ḥuḳḳā חֻקה taşa veya metale oyulmuş şey, yasa, ferman, kural İbr/Aram #ḥḳḳ oyma, taşa veya metale yazı yazma, hakketme )

Tarihte En Eski Kaynak

[ Atebet-ül Hakayık (1300 yılından önce) ]
nahak "[Fa nāḥaḳḳ] haksız" [ Mukaddimetü'l-Edeb (1300 yılından önce) ]

Önemli Not: Bu kaynak kayıtlara geçmiş ve bu kelimenin kullanıldığı yazılı ilk kaynaktır. Kullanımı daha öncesinde sözlü olarak veya günlük hayatta yaygın olabilir.

Kelime Kökeni

Arapça ḥḳḳ kökünden gelen ḥaḳḳ حقّ z "yasaya, hakikate veya bilgeliğe uygun olma; doğruluk, hakikat, yasallık" sözcüğünden alıntıdır. (NOT: Arapça sözcük İbranice ḥuḳḳā חֻקה z "taşa veya metale oyulmuş şey, yasa, ferman, kural" sözcüğü ile eş kökenlidir. Bu sözcük İbranice ve Aramice/Süryanice #ḥḳḳ "oyma, taşa veya metale yazı yazma, hakketme" kökünden türetilmiştir. )

Ek Bilgi

Aramice ve İbranice koph/kaf ile yazılan #ḥḳḳ (oyma, kazıma) fiili Arapça kef ile #ḥkk eşdeğeridir. Sözcüğün nihai anlamının "taşa veya metale hakkedilmiş yazı, belge, kanun" olduğu anlaşılıyor.

Etiketler: Alıntı, Arapça, Arapça masdar, Eşkökenlilik, İbranice , Türeme, İbranice ve Aramice ve Süryanice kategori veya etiketlerine bağlıdır. Hak ne demek?