Günü
~ OFa knīg/kanīg kız = Ave kainyā, kainīka kadın veya kız → kancık
Tarihte En Eski Kaynak
küni "kuma" [ Divan-i Lugat-it Türk (1070) ]
küni "kıskançlık, haset" [ Ebu Hayyan, Kitabü-l İdrak (1314) ]
günü "aynı anlamda" [ TDK, Tarama Sözlüğü (1400 yılından önce) ]
günücü "kıskanç, hasetçi" [ TDK, Tarama Sözlüğü (1400 yılından önce) ]
Önemli Not: Bu kaynak kayıtlara geçmiş ve bu kelimenin kullanıldığı yazılı ilk kaynaktır. Kullanımı daha öncesinde sözlü olarak veya günlük hayatta yaygın olabilir.
Kelime Kökeni
Orta Farsça (Pehlevice veya Partça) knīg veya kanīg "kız" sözcüğünden alıntıdır. Orta Farsça sözcük Avesta (Zend) dilinde kainyā, kainīka "kadın veya kız" sözcüğü ile eş kökenlidir. Daha fazla bilgi için kancık maddesine bakınız.
Ek Bilgi
Karş. Çağatay Türkçesinde günilü (1. kocası kuma alan kadın, 2. kıskanç, haset eden). PavC 480. Kaşgarlı"da Eski Türkçe küng (cariye) ve küni (kuma) biçimleri görülür. Her iki biçimin Türkçe etimolojisi mümkün değildir.Etiketler: Alıntı, Orta Farsça, Eşkökenlilik, Avesta kategori veya etiketlerine bağlıdır. Günü ne demek?
