Geniş
< TTü géŋe- genişlemek +Iş ☼ TS xv < ETü kéŋ geniş, yaygın, uzak +A- ☼ Or, Kaş, TS xiv-xix << ATü *kēn- büyümek, artmak +Ig
Tarihte En Eski Kaynak
géŋiş "yaygın, vasi, bol" [ Esad Efendi, Lehcet-ül Lugat (1732) ]
Önemli Not: Bu kaynak kayıtlara geçmiş ve bu kelimenin kullanıldığı yazılı ilk kaynaktır. Kullanımı daha öncesinde sözlü olarak veya günlük hayatta yaygın olabilir.
Kelime Kökeni
Türkiye Türkçesinde géŋe- "genişlemek" fiilinden +Iş sonekiyle türetilmiştir. (İlk kullanımı: TS xv) Türkçe fiil Eski Türkçe kéŋ "geniş, yaygın, uzak" sözcüğünden +A- sonekiyle türetilmiştir. (İlk kullanımı: Or, Kaş, TS xiv-xix) Bu sözcük Ana Türkçe yazılı örneği bulunmayan *kēn- "büyümek, artmak" fiilinden evrilmiştir.
Ek Bilgi
Türkiye Türkçesinde geŋ biçimi 19. yy"a dek yaygın olarak kullanılmıştır. İkinci hecedeki ses değişimi ilk hecedeki kapalı é"ye asimilasyonla açıklanabilir.Etiketler: Türeme, Türkiye Türkçesi, İlk kullanım, Eski Türkçe, Ses evrimi, Ana Türkçe veya Proto-Türkçe kategori veya etiketlerine bağlıdır. Geniş ne demek?
