Engel
<? TTü en gel- أنگل yoluna çıkmak, mani olmak → en<sup, gel-
Tarihte En Eski Kaynak
engel "rakip, hasım, mania" [ Meninski, Thesaurus (1680) : gül çengelsiz, muhabbet engelsiz olmaz ]
engelli "manialı koşu" [ m (1950) : Doğan Acarbay 400 metre engellide 54-6 ile ikinci oldu ]
engelli "sakatlığı olan" [ m (1982) : işitme engelli çocukların yetiştirilmesinde en geçerli ve yararlı yöntemlerden biri ]
Önemli Not: Bu kaynak kayıtlara geçmiş ve bu kelimenin kullanıldığı yazılı ilk kaynaktır. Kullanımı daha öncesinde sözlü olarak veya günlük hayatta yaygın olabilir.
Kelime Kökeni
Türkiye Türkçesinde en gel- أنگل "yoluna çıkmak, mani olmak" sözcüğünden türetilmiş olabilir; ancak bu kesin değildir. Daha fazla bilgi için en<sup, gel- maddelerine bakınız.
Ek Bilgi
Farsça engel (düğme, ilik) sözcüğüyle ilişkilendirilemez. Türkçe en sözcüğünün buradaki anlamı Arapça ˁarḍ (1. yatay olma, 2. yolunu kesme, önüne çıkma) ile paraleldir. Karş. arıza.</bBenzer Kelimeler
Etiketler: Türeme, Türkiye Türkçesi kategori veya etiketlerine bağlıdır. Engel ne demek?