En(Yan anlam)
<< ETü én/éŋ < ETü én- çukur veya basık olmak, aşağı inmek +Ig → in-
Tarihte En Eski Kaynak
én اين "yatay boyut, arz, vüsat" [ Divan-i Lugat-it Türk (1070) ]
iŋ ايڭ "aynı anlamda" [ İrşadü'l-Mülûk ve's-Selâtîn (1378) : ve eger bolsa inişke iner hāletde āb-dast bozulur ]
īn اين vulg. en "latitudo" [ Meninski, Thesaurus (1680) ]
enine boyuna "ariz u amik" [ Ahmet Vefik Paşa, Lugat-ı Osmani (1876) ]
enlem "coğrafyada arz hattı" [ TDK (1945) ]
Önemli Not: Bu kaynak kayıtlara geçmiş ve bu kelimenin kullanıldığı yazılı ilk kaynaktır. Kullanımı daha öncesinde sözlü olarak veya günlük hayatta yaygın olabilir.
Kelime Kökeni
Eski Türkçe én veya éŋ sözcüğünden evrilmiştir. Eski Türkçe sözcük Eski Türkçe én- "çukur veya basık olmak, aşağı inmek" sözcüğünden +Ig sonekiyle türetilmiştir. Daha fazla bilgi için in- maddesine bakınız.
Ek Bilgi
Eski Türkçe énmek fiilinin türevleri "aşağı olmak, çukur olmak" ve "yatay olmak" kavramlarını kapsar. Kaşgarlıda nun harfiyle en yazılı olduğu halde, eŋek (yanağın alt kısmı, husye), engel, engin gibi türevler, orijinal sözcüğün sağir nun ile eŋ olduğunu düşündürür.Benzer Kelimeler
Etiketler: Ses evrimi, Eski Türkçe, Türeme kategori veya etiketlerine bağlıdır. En(Yan anlam) ne demek?
