Bük
<< ETü bǖk 1. engel, tıkaç, 2. sık çalılık, geçilemeyen yer < ETü *bü- eğmek, tıkamak +Ik → bük-
Tarihte En Eski Kaynak
bük "sık çalılık, koruluk" [ Divan-i Lugat-it Türk (1070) ]
Önemli Not: Bu kaynak kayıtlara geçmiş ve bu kelimenin kullanıldığı yazılı ilk kaynaktır. Kullanımı daha öncesinde sözlü olarak veya günlük hayatta yaygın olabilir.
Kelime Kökeni
Eski Türkçe bǖk "1. engel, tıkaç, 2. sık çalılık, geçilemeyen yer" sözcüğünden evrilmiştir. Eski Türkçe sözcük Eski Türkçe yazılı örneği bulunmayan *bü- "eğmek, tıkamak" fiilinden +Ik sonekiyle türetilmiştir. Daha fazla bilgi için bük- maddesine bakınız.
Ek Bilgi
Moğolca biragu (iki yaşında sığır yavrusu), r/z eşdeğerliği gösterir. || Hintavrupa ve özellikle İran dilleriyle paralellikler ilgi çekicidir: Farsça buzak (küçük erkek keçi), buza (teke), Orta Farsça (Pehlevice veya Partça) būz (keçi) < Hintavrupa Anadilinde *bhugo-s (çeşitli hayvanların erkeği). Ancak benzerliğin onomatopeizmden ileri gelmiş olması daha güçlü olasılıktır.Benzer Kelimeler
Etiketler: Ses evrimi, Eski Türkçe, Türeme kategori veya etiketlerine bağlıdır. Bük ne demek?
