Balçık

< ETü bal- 1. bağlanmak, 2. yapışmak?, vıcık olmak? +Iş-Ik ☼ ● Uy, Kaş < ETü ba- bağlamak +Il- ☼ ● Or, Uy, Kaş → baldır

Tarihte En Eski Kaynak

balçık/balık "çamur" [ Divan-i Lugat-it Türk (1070) ]

Önemli Not: Bu kaynak kayıtlara geçmiş ve bu kelimenin kullanıldığı yazılı ilk kaynaktır. Kullanımı daha öncesinde sözlü olarak veya günlük hayatta yaygın olabilir.

Kelime Kökeni

Eski Türkçe bal- "1. bağlanmak, 2. yapışmak?, vıcık olmak?" fiilinden +Iş-Ik sonekiyle türetilmiştir. Eski Türkçe fiil Eski Türkçe ba- "bağlamak" fiilinden +Il- sonekiyle türetilmiştir. Daha fazla bilgi için baldır maddesine bakınız.

Ek Bilgi

ETü bal- fiilinin, kaydedilmiş olan "bağlanmak" anlamının yanında, "yapışmak, sıvanmak" gibi bir ikinci anlamı olduğu varsayılmalıdır. Ancak /ç/ sesinin kaynağı açık değildir. Belki /l/ sesinin etkisiyle /ş/ > /ç/ evrimi düşünülebilir: *balşık > balçık. || Karş. Moğolca balçig, pilçak, Kaz balşık, balgaç/balgaş (aynı anlamda).

Etiketler: Türeme, Eski Türkçe, İlk kullanım kategori veya etiketlerine bağlıdır. Balçık ne demek?