+kâr

~ Fa kār كار 1. yapan, eden, işleyen; 2. edilen şey, iş, mahsul, getiri < Fa/OFa kardan, kār- كردن, كار yapmak, etmek = Ave kərəta- a.a. << HAvr *kərt- < HAvr *kʷer- a.a.

Tarihte En Eski Kaynak

kâr "iş, eylem" [ Dede Korkut Kitabı (1400 yılından önce) : saŋa oχ ve kılıç kâr eylemesün dedi ]
kâr etmek "iş yapmak, meslek icra etmek, rızk kazanmak" [ Meninski, Thesaurus (1680) ]
kâr "1. iş, fiil, meslek, 2. ribh, temettü, kazanç" [ Ahmet Vefik Paşa, Lugat-ı Osmani (1876) ]

Önemli Not: Bu kaynak kayıtlara geçmiş ve bu kelimenin kullanıldığı yazılı ilk kaynaktır. Kullanımı daha öncesinde sözlü olarak veya günlük hayatta yaygın olabilir.

Kelime Kökeni

Farsça kār "1. ediş, eden, eder, 2. iş, 3. getiri, fayda, kazanç, sermaye veya emek geliri" sözcüğünden alıntıdır. Daha fazla bilgi için +kâr maddesine bakınız.

Etiketler: Alıntı, Yeni Farsça, Türeme, Eşkökenlilik, Avesta, Aynı anlamda, Ses evrimi, Hintavrupa Anadili kategori veya etiketlerine bağlıdır. +kâr ne demek?